بر اساس گزارش تحریریه، ضعف و ناتوانی دولت کوچک ایران که از سوی رسانه های مرتبط با جریان های قدرتمند سیاسی-اقتصادی به عنوان یک دولت بزرگ مطرح و انتقاد می شود، در برابر رانت خواران بزرگی که با نام های مختلف انرژی رایگان صادر می کنند. به دلیل نابرابری شدید باعث خطاهای عمیق اجتماعی شده است. به این گروه به نام تولید انرژی تقریبا مجانی داده می شود و از آنها حکومتی مستقل و کارآمدتر از حکومتی مبتنی بر آرای مردم ساخته است.
توزیع این یارانه پنهان (انرژی تقریباً رایگان) به بخشهای مولد مبتنی بر تولید با فناوری پیشرفته نمیرسد، بلکه تنها به بخشهایی میرسد که ارزش افزوده ناچیزی با اثرات خارجی منفی جدی تولید میکنند.
در ایران به نام فولاد و پتروشیمی، تحت عنوان کارآفرینی و تولید، انرژی مجانی به دست میآید و به قیمت جهانی به فروش میرسد که معنایی جز دادن انرژی به عنوان ثروت عمومی به عدهای محدود و رانتخوارانی که اقتصاد را اداره میکنند، نیست. رسانه ها..
مجموع حقوق و دستمزدی که در ایران توسط دولت به کارمندان یا صندوق های بازنشستگی بازنشستگان پرداخت می شود ماهیانه حدود 80 هزار میلیارد تومان است که در یک سال 960 هزار میلیارد تومان می شود. بخشی از این حقوق ناشی از مالیات، برخی به دلیل درآمدهای نفتی و گازی دولت و برخی نیز ناشی از درآمدهای پراکنده دولت و بخشی از وجوه خارج از محل پرداخت حق بیمه کارکنان و یا پرداخت می شود. سرمایهگذاریهای گذشته صندوقهای اجتماعی که به اشتراک میگذارند با توجه به غارتهای عمومی 8 سال اخیر و سپردن مدیریت شرکتهای سرمایهگذاری به اعضای برجسته ستادهای کمپین اعتدالی، این بخش غیرشخصی شده و جزء وظایف آنها میشود. به بودجه دولت واریز می شوند.
دولت ماهانه حدود 104 هزار میلیارد تومان انرژی به صنایع رانتی می پردازد که بابت آن چیزی دریافت نمی کند، زیرا به نام حمایت از تولید، قیمت حامل های انرژی به گونه ای تعیین می شود که هزینه های سرسام آور انفال (انرژی) است. )) به صنایع رانتی منتقل می شوند. اما این صنایع رانتی محصولات خود را به قیمت های جهانی فروخته اند و با بهره وری ناچیز در حال خروش هستند که یارانه پنهان آنها سالانه حدود 1250 هزار میلیارد تومان است که چیزی جز اختلاف 30 درصدی با دستمزد و حقوق 10 میلیون کارگر ایرانی ندارد. . یا بدون بازنشستگی دولتی یا غیردولتی.
رژه این اعداد نشاندهنده دولت ضعیف (دولتهای ضعیف) در برابر جامعه مدنی قوی (جامعه مدنی قوی) یا جریانهای رانتی است که طبیعتاً یک پیروزی برای جریان رانت است که توانسته با خطاهای سیستماتیک مقابله کند.دولت بزرگ“،”کسری بودجه دولتو… برای پنهان شدن.
این جریانات بزرگترین ذینفعان افزایش نرخ ارز و تورم بالا هستند که بررسی عملکرد نهاد پولی کشور در دوران تصدی چند رئیس اخیر بانک مرکزی نشان می دهد که شاهد پیوندهای نامرئی این رانت خواران با بانک مرکزی یا آگاهانه هستیم. یا ناخودآگاه زیرا به محض کاهش قیمت کالاها در بازارهای جهانی، قیمت دلار افزایش می یابد و اجازه نمی دهد که سود بادآورده کاهش یابد.
از سوی دیگر، مردم عادی از افزایش نرخ ارز و تورم بالا ضرر می کنند، زیرا ساختار اقتصادی کشور همزمان با تورم بالا و افزایش قیمت دلار به دنبال حمایت از تولید نیست و بنابراین. در نتیجه اشتغال و درآمد خانوار را افزایش می دهند و مردم در شرایطی قرار می گیرند که درآمد و تولید پایینی دارند. از بیکاران برای داشتن شغل حمایتی نمی شود، آنها به دلیل افزایش پی در پی ارز قدرت خرید خود را از دست می دهند. قدرت سیاسی این جریان ها به حدی افزایش یافته که حتی نیازی به تظاهر نمی بینند و در عصری که درآمدهای ارزی کشور 15 برابر سال 1398 است، قیمت دلار را پس می دهند. به نقطه اوج در پاییز 2019 و حتی یک خط توضیحی که توسط بانک مرکزی ارائه نشده است.
بنابراین دستمزد 10 میلیون کارگر و مستمری بگیر ایرانی و 35 میلیون نفر به همراه خانواده 30 درصد کمتر از یارانه اجاره بهای اجارهنشینان با انرژی رایگان است و به همین دلیل با لکهگیری رسانههای مرتبط و کارشناسان علاقهمند اقدام به ایجاد a mahaita، برای انکار یارانه های پنهان و ادعای دیدن خورشید در نیمه های شب و هر روز فریاد می زنند که هیچ یارانه پنهانی در اقتصاد ایران وجود ندارد.
ابزار اصلی این گروه برای دلجویی توده ها، قیمت بنزین است که یارانه آن به تنهایی 960 هزار میلیارد تومان در سال است که می توان ماهیانه یک میلیون تومان به هر ایرانی پرداخت کرد و به هر یک 4 میلیون تومان قدرت خرید پولی اضافه کرد. خانوار.، اما به صورت هرمی به ثروتمندترین ها پرداخت می کند و نیمی از مردم ایران که خودرو ندارند، سود چندانی از آن نمی برند.
رسانه های مرتبط با رانت داران انرژی ادعا می کنند که دلیل تورم بالای اقتصاد ایران افزایش قیمت حامل های انرژی است، اما حتی به خود زحمت نمی دهند که تئوری اقتصادی را در این مورد اعمال کنند و حتی توضیح نمی دهند که چرا با وجود تثبیت قیمت حامل ها انرژی از از نوامبر 2018 تا کنون، آیا رکوردهای تورم 70 سال گذشته تغییر کرده است؟
پایان/