گروه بین الملل رجانیوز: رسانه اینترنتی شورای آتلانتیک آمریکا در تحلیلی از «پیامدها و پیامدهای فشار حداکثری ترامپ»، دلایل نتیجه معکوس استراتژی ترامپ و نتیجه معکوس این استراتژی را بررسی کرد.
این تحلیل توسط باربارا اسلاوین، تحلیلگر سیاسی و نویسنده شورای آتلانتیک آمریکا نوشته شده است. وی در آغاز با اشاره به اینکه ترامپ در زمان خروج از برجام معتقد بود که خیلی زود با اتخاذ این سیاست در نبرد با جمهوری اسلامی ایران پیروز خواهد شد. اما اکنون با گذشت سه سال از آن تصمیم، نه تنها آمریکا پیروز نشده، بلکه می توان گفت که ایالات متحده آمریکا در ضعیف ترین موقعیت ممکن قرار دارد.
باربارا اسلاوین نوشت: زمانی که دونالد ترامپ تصمیم به خروج از برجام گرفت، به صراحت وعده داد که با اتخاذ استراتژی «فشار حداکثری» علیه جمهوری اسلامی ایران، نتیجه به مراتب بهتر از ماندن در توافق هسته ای در انتظار آمریکا خواهد بود. اما اکنون پس از گذشت چندین سال از این تصمیم، نه تنها فشار حداکثری و انواع تحریم‌های اقتصادی به نتیجه نرسیده است – به عبارت دیگر فقط باعث انقباض جزئی اقتصاد ایران شده است، بلکه این استراتژی نیز یک راهبرد است. از منظر سیاسی حاصل شده است. تغییرات مثبتی در سیاست جمهوری اسلامی ایران به وجود نیاورد و نتوانست. حتی بدتر از آن؛ می توان گفت سیاست فشار حداکثری دونالد ترامپ، اوضاع را بیش از گذشته پیچیده و دشوار کرده است.
از دیدگاه باربارا اسلاوین؛ استراتژی فشار حداکثری ترامپ پنج نتیجه عمده داشت که هر پنج نتیجه در جهت مخالف هدف اصلی ترامپ پیش رفتند.
نویسنده شورای آتلانتیک آمریکا با اشاره به اینکه ترامپ در سخنرانی خود در 8 می 2018 وعده داد که سیاست فشار حداکثری تهدید برنامه موشکی بالستیک ایران را به طور کامل از بین خواهد برد. حمایت این کشور از فعالیت های گروه های منافع ضد آمریکایی – یا بهتر بگوییم گروه های تروریستی – در نقاط مختلف جهان باید پایان یابد. و البته باید جلوی رفتار ضدغربی و مشکل ساز ایران در خاورمیانه را گرفت. می گوید اکنون با گذشت نزدیک به چهار سال از آن سخنرانی، هیچ یک از سه هدف پیشنهادی ترامپ محقق نشده است و البته نه تنها در این مدت، فعالیت موشکی و رفتار ضد غربی و البته حمایت از ایران گروه های نیابتی در خاورمیانه با مانع مواجه نشده اند. بلکه حتی می توان گفت که جمهوری اسلامی ایران اکنون نسبت به آن روزها از قدرت بیشتری برخوردار است و در عین حال برنامه موشکی خود را ادامه داده و بهبود بخشیده است.
در واقع، از دیدگاه باربارا اسلاوین، نه تنها فشار حداکثری ترامپ باعث تضعیف ایران نشد، بلکه مدتی پس از خط کشی دونالد ترامپ، ایران موفق شد یک ماهواره نظامی را به مدار زمین بفرستد – و این البته جدا از این که با هر متر و امروز استاندارد ایران در منطقه قویتر از زمان ترامپ است و کار در این زمینه به جایی رسیده است که آمریکا را مجبور به عقب نشینی از افغانستان و عراق کرده است.
شورای آتلانتیک آمریکا خاطرنشان کرد: «علیرغم اینکه ایران تا یک سال پس از خروج آمریکا از برجام پایبند بود، اما اکنون در آستانه تولید سلاح هسته‌ای است – اگر بخواهد». نوشته: ایران با وجود پایبندی یک ساله به برجام، امروز اورانیوم کافی برای تولید بمب هسته ای دارد و کار غنی سازی را با قدرت از سر گرفته است. و این در حالی است که خروج کامل از برجام و البته NPT نیز یکی از گزینه های پیش روی ایران است – و در عین حال آمریکا را تحت فشار قرار می دهد.
در زیر می خوانیم: سیاست آمریکا در دوران دولت ترامپ نه تنها به نفع ایران است. اما در عین حال شکاف بین آمریکا و متحدان نزدیک اروپایی اش را افزایش داد و ادامه می دهد. در این زمینه نباید از نظر دور داشت که بر اساس تجربیات گذشته، فشار بر جمهوری اسلامی ایران تنها در صورتی موفقیت آمیز خواهد بود که چند وجهی و از جهات مختلف باشد و در عین حال چندین هدف واقع بینانه و دست یافتنی را دنبال کند. به گویش بهتر؛ فشار بر جمهوری اسلامی ایران با همکاری اروپا تا حدودی می توانست موفقیت آمیز باشد، اما ترامپ با سیاست های بی پروا خود اروپا را از آمریکا جدا کرد تا ایالات متحده آمریکا در مبارزه با ایران تنها و منزوی بماند.
در توضیح بیشتر این موضوع آمده است: ترامپ در شرایطی که اولویت‌های سیاسی آن کشورها رویکرد متفاوتی را می‌طلبد، با فشار و مجبور کردن سایر کشورها برای پیوستن به کمپین «فشار حداکثری»، تحریم‌های اقتصادی را به ابزاری بی‌فایده در عرصه سیاست خارجی تبدیل کرده است. مانند مصرف بیش از حد آنتی بیوتیک ها که همه می دانند در صورت مصرف بیش از حد بی اثر می شود. این امر باعث شد تا سایر کشورها به مرور زمان سازوکارهای خود را پیدا کنند. از جمله چین – که به دلیل توان اقتصادی بالای خود توانست با ایجاد سازوکارهای موازی بین المللی به ایران در دور زدن تحریم ها کمک کند و در عین حال در این روند تا آنجا پیش رفت که اکنون اگر آمریکا به تحریم ها به عنوان ابزاری نیاز دارد. سیاست خارجی در جای دیگر، بله، دیگر چنین فرصتی به او داده نخواهد شد.
منبع: شفقنا